Özleyeceksin…

Kulakların sesimi duymayı,
Gözlerin gözlerimi görmeyi isteyecek.
Aradığını bulamadığın da
Öksüz çocuk özleyeceksin.
Adım dilinde şarkı gibi dolanacak.
Anılarımız gelecek aklına
Ruhun yorgun düştükçe
Çaresiz kalıp gözlerimin derinliğinde batacaksin.

Anlayacaksın o zaman varlığımın ne kadar değerli olduğunu
Sebepsiz kim sevebilir ki seni benim kadar.
Düşünüyorum da ne kadar çok sevmişim
Kendimi ateşe atıp seni yaşatmışım
Şimdi anlıyorum ki ne kadar yazık etmişim kendime
Zavallı bedenim küsmüş kalbime
Farkında değilsin belki ama
Gün gelecek sende ben gibi kor ateşlerde yanacaksın.
Sevgine değer bulamayınca, özleyecek sin.
Duyguların karşılık bulamadığında keşke diyeceksin.

Kalbinin sesini duyuramadığında
Gönlüne kızacaksın.
Özleyeceksin sevmeyi sevilmeyi.
Hasret kalıp, keşke kıymetini bilseydim diyeceksin.
Karanlık sokaklarda yalın ayak yürüyeceksin,
Belki de kendi Kendine yetmeyi beceremeyecek.
Ayakta duramayıp yıkılacaksın.
çığlıkların duyulmayacak
Gözlerin yine beni arayacak ama olmayacağım
Olamayacağım çünkü uzaklardayım
Hayallerin bile yetişemeyeceği yerdeyim…

Elifnur Tuğba Yalın